tragizm — m IV, D. u, Ms. tragizmzmie, blm 1. «właściwość sytuacji konfliktowej (np. starcie dwóch racji moralnych) prowadząca do nieuniknionej klęski jednostkę wartościowszą, uczestniczącą w konflikcie» Tragizm bohaterów. Tragizm utworu. 2. pot. «splot… … Słownik języka polskiego
tragizm — <yun.> Dramatik və musiqi əsərində və ya onun ifasında faciə ünsürü; faciəlilik. Süjetin tragizmi. Surətin tragizmi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tragism — TRAGÍSM s.n. Caracter grav, tragic; situaţie tragică. – Trag[ic] + suf. ism. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 tragísm s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic TRAGÍSM n. 1) Caracter tragic. 2) Situaţie… … Dicționar Român
dramatyczność — ż V, DCMs. dramatycznośćści, blm 1. «bycie dramatycznym, odznaczanie się cechami charakterystycznymi dla dramatu; sceniczność, dramatyzm» Dramatyczność utworu, sztuki. 2. «tragizm, dramatyzm» Dramatyczność sytuacji życiowej … Słownik języka polskiego
dramatyzm — m IV, D. u, Ms. dramatyzmzmie, blm «bycie dramatycznym, dramatyczność; tragizm» Dramatyzm akcji w sztuce teatralnej, w utworze literackim. Dramatyzm wydarzeń … Słownik języka polskiego
dramatyczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dramatycznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykazywanie cech właściwych dramatowi; sceniczność, dramatyzm : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dramatyczność utworu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
groteska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. groteskasce; lm D. groteskasek {{/stl 8}}{{stl 7}} utwór literacki, teatralny, filmowy, plastyczny lub muzyczny ukazujący rzeczywistość zdeformowaną, absurdalną, karykaturalnie przejaskrawioną; niejednolity,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
groteskowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, groteskowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwy grotesce: zdeformowany, absurdalny, karykaturalny, wyolbrzymiony, łączący elementy sprzeczne (np. komizm i tragizm) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Groteskowa sytuacja. Groteskowe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzmysławiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzmysławiaćam, uzmysławiaća, uzmysławiaćają, uzmysławiaćany {{/stl 8}}– uzmysłowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzmysławiaćwię, uzmysławiaćwi, uzmysławiaćłów, uzmysławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
